Με αφορμή το βιβλίο της Ελένης Μπετεινάκη “Το κόκκινο κουμπί” οι μαθητές της Β τάξης με τις υπεύθυνες εκπαιδευτικούς των τμημάτων μελέτησαν τις έννοιες πόλεμος- μετανάστης- πρόσφυγας-πατρίδα- σύνορα.
Αφου διάβασαν κι έκαναν συζήτηση για το περιεχόμενο του βιβλίου, ταξίδεψαν νοερά στις χώρες κοντά στη δική μας που τον τελευταίο καιρό ταλανίζονται από τα δεινά του πολέμου. Φαντάστηκαν πως είναι να ζεις εκεί, τι ελλείψεις και δεινά φέρνει ο πόλεμος ενώ προσέγγισαν το θέμα και μέσα από την τέχνη μελετώντας τη διάσημη Γκουέρνικα του Πικάσο. Τέλος τη ζωγράφισαν από την αρχή με άλλο τρόπο, περνώντας το δικό τους αντιπολεμικό μήνυμα.
Λίγα λόγια για το βιβλίο…
Ο Ασίντ είναι ένα παιδί πρόσφυγας.
Όταν ξεσπάει πόλεμος στην πατρίδα του, αρχίζει να φοβάται κι ας είναι ατρόμητος (Ασίντ σημαίνει λιοντάρι). Μια νύχτα, φεύγει εντελώς μόνος και η βάρκα που τον μεταφέρει τον αφήνει σ’ ένα νησί.
Θα βρεθεί σε μια ακτή με μόνη συντροφιά του ένα κόκκινο κουμπί με δυο τρύπες που γίνεται φίλος του, παιχνίδι, παρέα του και μεταμορφώνεται κάθε φορά σε ό,τι του λείπει, ό,τι αγαπά, ό,τι χρειάζεται…
Εκεί έρχεται συχνά κι ένα θαλασσοπούλι κατάμαυρο, με ράμφος παράξενο και μακρύ.
Είναι ο Αριστοτέλης ο θαλασσοκόρακας.
Ώσπου ξαφνικά, ένα πρωί ο Ασίντ χάνει το κουμπί του.
Μια ιστορία που έχει στόχο να ευαισθητοποιήσει τα παιδιά σε θέματα προσφύγων. Έννοιες όπως ο πόλεμος, ο μετανάστης ο πρόσφυγας δεν τους είναι άγνωστες ακούν συχνά γι’ αυτές. Αυτή η ιστορία μπορεί να τα βοηθήσει να αντιληφθούν πως όλα τα πλάσματα της γης χρειάζονται αγάπη, φροντίδα, οικογένεια και φίλους. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
